تجارب زیسته دانشجومعلّمان دربارۀ آسیب‌های برنامه درسی کارورزی دانشگاه فرهنگیان: یک مطالعه پدیدارشناختی
کد مقاله : 1031-INT
نویسندگان
مینا محبی *
استادیار گروه آموزش روانشناسی و مشاوره، دانشگاه فرهنگیان، صندوق پستی 889-14665، تهران، ایران.
چکیده مقاله
کارورزی از جمله برنامه‌های دانشگاه فرهنگیان است که به دنبال تبدیل کردن دانشجومعلّمان به معلّمی کارآمد و مجهز به شایستگی‌هایی می‌باشد. این برنامه همواره با چالش‌ها، مشکلات و آسیب‌هایی از منظر اساتید، کارکنان مدارس و دانشجومعلّمان همراه بوده است. هدف پژوهش حاضر، شناسایی آسیب‌های برنامه درسی کارورزی از نگاه دانشجومعلّمان بود. روش پژوهش، کیفی و از نوع پدیدارشناسی بود. جامعه پژوهش شامل همه دانشجومعلّمان دختر مشغول به تحصیل در پردیس خواهران دانشگاه فرهنگیان استان گیلان در سال تحصیلی 1403-1402 بود. نمونه‌گیری به روش هدفمند و با استفاده از روش اشباع انجام شد. تعداد 11 نفر از دانشجومعلّمان دختر دانشگاه فرهنگیان استان گیلان به عنوان نمونه انتخاب شدند. به علاوه، اطلاعات پژوهش با استفاده از مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته گردآوری شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش هفت مرحله‌ای کلایزی انجام شد. یافته‌های پژوهش به شناسایی یک مضمون اصلی و پنج مضمون فرعی منجر شد. مضامین فرعی شامل «آسیب‌های مربوط به مدرسه»، «نقش معلّم راهنما»، «مشکلات مربوط به برنامه‌ریزی درس کارورزی از سوی دانشگاه»، «چالش‌های مربوط به اساتید کارورزی»، و «مشکلات مربوط به کارورز» بود. با توجه به تجارب زیسته دانشجومعلّمان در باره آسیب‌های برنامه کارورزی پیشنهاد می‌شود که دست‌اندرکاران برنامه کارورزی و اساتید راهنمای آن با در نظر گرفتن این آسیب‌ها، زمینه‌های افزایش یادگیری و کسب تجارب غنی معلّمی را فراهم نمایند.
کلیدواژه ها
آسیب‌شناسی، برنامه درسی کارورزی، پدیدارشناسی، دانشجومعلّمان
وضعیت: پذیرفته شده برای ارائه شفاهی